ซี้อิ้ว น้ำส้มสายชูหมัก

     คนจีนกล่าวว่า เมื่อเปิดประตูในยามเช้า  7 สิ่งที่ต้องใช้ คือ ฟืน ข้าวสาร น้ำมัน เกลือ ซีอิ๊ว น้ำส้มสายชูหมัก ชา  () จะ
เห็นได้ว่าซีอิ๊ว( หรือ ) และน้ำส้มสายชูหมัก () เป็นเครื่องปรุงที่มี
ความสำคัญในการปรุงอาหารของชาวจีน หากไปทานอาหารตามร้านอาหารหรือภัตตาคารในจีน เครื่องปรุงที่เรามักจะเห็นวางอยู่บนโต๊ะ คือ ซีอิ๊วและน้ำส้มหมักนี่เอง

     ณ ที่นี้ ขอกล่าวถึง น้ำส้มสายชูหมัก ซึ่งมีประวัติยาวนานนับย้อนไปถึงสมัยราชวงศ์โจวตะวันตก (1046 – 771 ก่อนค.ศ.) วัตถุดิบที่นำมาใช้ทำมีหลายอย่างแล้วแต่พื้นที่ พื้นที่เหนือแม่น้ำแยงซีเกียงใช้ข้าวเกาเหลียง ข้าวฟ่างเป็นวัตถุดิบหลัก ในขณะที่พื้นที่ใต้แม่น้ำแยงซีเกียงนิยมใช้ข้าวเหนียวและข้าวสาร นอกจากนี้ยังสามารถใช้ผลไม้มาหมักได้ เช่น ลูกพลับ พุทราจีน แอปเปิ้ล สาลี่ ลูกท้อ เป็นต้น  
     มณฑลที่มีชื่อเสียงในการผลิตน้ำส้มสายชูหมัก คือมณฑลซานซี () และเป็นที่รู้
กันทั่วไปว่าคนซานซีชอบกินน้ำส้มสายชูหมักกันมาก นอกจากจะนำมาปรุงอาหารแล้ว ยังนำมาดื่มเป็นยาอีกด้วย

     ในภาษาจีน คำว่า นอกจากจะหมายถึง กินน้ำส้มสายชูหมักแล้ว ยังหมายถึง หึงหวง แล้วการกินน้ำส้มสายชูหมักไปเกี่ยวกับหึงหวงได้อย่างไร มีประวัติเล่าว่า

     พระเจ้าถังไท่จง () ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์ถัง () มอบนาง
กำนัลให้แก่แม่ทัพฝางเสวียนหลิง   () เพื่อตอบแทนความดีความชอบที่
แม่ทัพไปปราบศึกจนได้ชัยชนะกลับมา แต่ท่านแม่ทัพปฏิเสธที่จะรับนางกำนัลจากพระองค์ เพราะภรรยาของท่านแม่ทัพไม่ยอมให้นางกำนัลเหล่านั้นเข้าบ้าน

     เมื่อเรื่องทราบถึงพระกรรณ พระเจ้าถังไท่จงทรงพิโรธเป็นอย่างยิ่งที่ฝางฮูหยินไม่ยอมรับของกำนัลที่พระองค์ทรงประทานให้  จึงมีรับสั่งให้ฝางฮูหยินเข้าวัง และตรัสว่า “เจ้าบังอาจขัดคำสั่งของเรา ข้าจะให้เจ้าเลือก หากเจ้าไม่รับนางกำนัลเหล่านั้นเข้าบ้าน ก็จงดื่มเหล้าพิษนี้” ฝางฮูหยินได้ยินดังนั้นก็ยกจอกเหล้าพิษขึ้นดื่ม ปรากฏว่าในจอกนั้นหาใช่เหล้าพิษไม่ แต่เป็นน้ำส้มสายชูหมัก

     พระเจ้าถังไท่จงทรงเข้าพระทัยในความรู้สึกของฝางฮูหยิน จึงทรงถอนรับสั่งที่มอบนางกำนัลให้แก่แม่ทัพฝาง ต่อมา จึงหมายถึง ความหึงหวงของสตรี