ถนนซูโจวในพระราชวังฤดูร้อน

      “อุทยานอี้เหอหยวน” (颐和园)  หรือที่รู้จักกันในชื่อ  “พระราชวังฤดูร้อน” เป็นสถานที่ท่องเที่ยว
ซึ่งผู้มาเยือนกรุงปักกิ่งมักจะต้องหาโอกาสไปชม  ทั้งนี้เนื่องจากความเป็นมาทางประวัติศาสตร์อันโด่งดัง
โดยเฉพาะในเรื่องที่พระนางซูสีไทเฮาเบียดบังเอางบประมาณสร้างกองทัพเรือมาบูรณะอุทยานแห่งนี้
ตลอดจนชื่อเสียงในด้านความงามของทิวทัศน์และสิ่งก่อสร้างภายในอุทยาน ไม่ว่าจะเป็นทะเลสาบคุน
หมิงหู ภูเขาวั่นโซ่วซานหรือระเบียงยาว “ฉางหลาง” ที่มองเห็นทะเลสาบอยู่ทางด้านหนึ่ง ขณะที่อีกด้าน
เป็นภูเขาและตั้งแต่ปลายปีค.ศ.1990 เป็นต้นมา อุทยานอี้เหอหยวนยังมีจุดที่น่าไปเยี่ยมชมเพิ่มขึ้นอีก
อย่างหนึ่ง นั่นคือ  “ถนนซูโจว”ที่เป็นร้านค้าริมฝั่งคลองแบบภาคใต้ของจีน ซึ่งสร้างขึ้นภายในเขต
พระราชฐาน

       เมื่อก่อนอุทยานอี้เหอหยวน มีชื่อว่า “ชิงอีหยวน” และถนนซูโจวก็เป็นเขตที่ถือกันว่ามีบรรยากาศ
และทัศนียภาพน่าชมที่สุดแห่งหนึ่งของอุทยานแห่งนี้ แต่เมื่อทหารอังกฤษ ฝรั่งเศสเข้ามาโจมตีและปล้น
สะดมกรุงปักกิ่งในปีค.ศ.1860 ได้จุดไฟเผาอุทยานหยวนหมิงหยวน ชิงอีหยวน และช่างชุนหยวน ซึ่งอยู่
ในบริเวณใกล้เคียงกันเสียหายหมด ถนนซูโจวก็พังพินาศเหลือแต่ซาก

       กระทั่งในกลางทศวรรษ 1980 สำนักงานบริหารอุทยานอี้เหอหยวนได้รับอนุมัติให้ฟื้นฟูถนนซูโจว
ขึ้นมาใหม่ ปรากฏว่าต้องใช้เวลาอยู่ 5 ปี พร้อมกับเงินงบประมาณกว่า 10 ล้านหยวนจึงสามารถสร้างตลาด
การค้าในเขตพระราชฐานสมัยราชวงศ์ชิงแห่งนี้ขึ้นมาอีก โดยในการฟื้นฟูครั้งนี้ได้พยายามให้อยู่ในสภาพ
เดิมตามที่ปรากฏในเอกสารและหลักฐานทางประวัติศาสตร์

       อันที่จริง ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น (206 ปีก่อน  ค.ศ. – ค.ศ.220) ก็ปรากฏธรรมเนียมการสร้าง
ย่านตลาดร้านค้าในเขตพระราชฐานแล้ว โดยมักจะสร้างขึ้นในเขตอุทยาน

       ครั้นถึงสมัยราชวงศ์ชิง  (ค.ศ.1644 – 1911) เล่ากันว่า จักรพรรดิเฉียนหลง (ค.ศ.1736 –
1796 ) จักรพรรดิองค์ที่ 4 ของราชวงศ์นี้ทรงโปรดดินแดนตอนใต้ของแม่น้ำแยงซีเกียงที่เรียกกันว่า
“เจียงหนาน” หรือ “กังหนำ” โดยได้เสด็จประพาสถึง 6 ครั้ง ในจำนวนนี้ 4 ครั้งแรกได้ทรงพาพระราช
มารดาโดยเสด็จด้วย แต่เมื่อพระราชมารดาทรงมีพระชนมายุมากขึ้น ทำให้เสด็จประพาสไกลๆ เช่นนั้น
ไม่ได้ จักรพรรดิเฉียนหลงจึงโปรดเกล้าฯ ให้สร้างถนนซูโจวขึ้นในอุทยานชิงอีหยวน โดยจำลองจาก
ทิวทัศน์และชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนในแถบเมืองซูโจวแห่งมณฑลเจียงซู เพื่อให้พระราชมารดา
ประพาสแทนการเสด็จไปเจียงหนาน

       สำหรับถนนซูโจวที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบโฮ่วหูของอี้เหอหยวนภายในมีคลองคดเคี้ยว
ยาวกว่า 300 เมตรผ่ากลาง สองฝั่งคลองเป็นทางเดินและติดกับทางเดินก็เป็นร้านค้าตั้งเรียงรายรวมกว่า
60 ร้าน ต่างก็ประดับตกแต่งอย่างสวยงาม นอกจากนี้ ยังมีสะพานขนาดใหญ่น้อยข้ามคลองตามจุดต่างๆ
รวม 8 สะพานดูแล้วรู้สึกได้ทั้งเสน่ห์อันน่าพิศมัยของเมืองริมแม่น้ำแถบเจียงหนานและความสง่างามแบบ
ราชสำนัก

       เพื่อให้ได้บรรยากาศแบบถนนซูโจวของเก่ามากยิ่งขึ้น ทางสำนักงานบริหารอุทยานอี้เหอ หยวนยัง
จัดให้มีเรือแจวรับส่งผู้คนในลำคลอง ร้านค้าต่างๆก็มีสินค้าหลายหลากประเภทมาตั้งขายจริงๆ โดยคนขาย
ใส่เสื้อผ้าแบบชาวบ้านในสมัยราชวงศ์ชิง ผู้ชายใส่เสื้อคลุมยาวที่เรียกว่า  “เฉียงเพ้า” แล้วสวมเสื้อ
“หม่ากว้า” ทับข้างนอกส่วนผู้หญิงนุ่งกระโปรงยาวพริ้ว เวลาพูดจาก็พยายามใช้ภาษาท้องถิ่นซูโจว

        ยิ่งกว่านั้น ในการจับจ่ายซื้อข้าวของ เข้าร้านน้ำชา เข้าร้านขายสุราอาหาร ซึ่งมีดนตรีทางภาคใต้
และการแสดงเล่านิทานประกอบดนตรีแบบซูโจวคอยขับกล่อม ตลอดจนนั่งเกี้ยวหรือลงเรือล่องตาม
ลำคลอง ไม่ให้ใช้เงินสมัยปัจจุบัน โดยผู้ไปเยือนต้องไปที่ร้านแลกเงิน ขอแลกเป็นเงิน  “เฉียนหลงทงเป่า”
ซึ่งเป็นเงินตราที่ใช้กันในรัชสมัยจักรพรรดิเฉียนหลงเสียก่อน

        การประดับตกแต่งของบรรดาร้านค้าบนถนนซูโจว ได้กระทำตามหลักฐานที่ปรากฏในเอกสาร
และบันทึกของสมัยราชวงศ์ชิง ไม่ว่าจะเป็นป้ายยี่ห้อร้านค้า ป้ายโฆษณาหน้าร้านการตกแต่งหน้าร้าน
หรือลักษณะการจัดวางสินค้า

ชมภาพถนนซูโจว 360 องศา ได้ที่ http://www.beijing2008.cn/42/26/article214012642.shtml